ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்த்தி ஸ்தோத்ரம்

      (தக்ஷிணாமூர்த்தியின் சின்முத்ரை, புன்சிரிப்பு, வீணை தரித்துக் கொண்டிக்கின்ற எழில், கடைக் கண் பார்வை அருள் இவற்றைப்பாடித் துதிக்கின்ற ஸ்தோத்ரம்.)

 உபாஸகானாம் யத² உபாஸனீயம்

       உபாத்தவாஸம் வடசாகி² மூலே |

தத்²தா⁴ம தா³க்ஷிண்ய ஜுஷா ஸ்வமூர்த்யா

       ஜாக³ர்து சித்தே மம போ³த⁴ரூபம் ||                                      1

             எது உபாஸகர்களுக்கு எப்பொழுதும் நினைக்கப்படவேண்டியதோ, எது ஆலமரத்தின் கீழ் இருக்கையை ஏற்படுத்திக் கொண்டதோ, அந்தப் பரம பதமான பொருள் விருப்பமோடு தெற்கு நோக்கிய தனது வடிவத்தால் எனது மனத்தில் அறிவின் தோற்றத்தை விழிப்புறச்செய்யட்டும்.

அத்³ராக்ஷம் அக்ஷண – த³யா நிதா⁴னம்

       ஆசார்யம் ஆத்³யம் வடமூல பா⁴கே³ |

மௌனேன மந்த³ ஸ்மிதபூ⁴ஷிதேன

       மஹர்ஷிலோகஸ்ய தமோ நுத³ந்தம் ||                                  2

                குறைவிலாத தயையின் இருப்பிடமாயும், புன்சிரிப்பினால் அணி செய்யப்பட்ட மௌனத்தினால் முனிவர்களின் கூட்டத்தினுடைய இருளை அழிப்பதாயும் உள்ள ஆதிகுருவை ஆலமரத்தினடியில் கண்டேன்.

வித்³ராவித அசேஷதமோக³ணேன

       முத்³ராவிசேஷேண முஹுர்முனீனாம் |

நிரஸ்ய மாயாம் த³யயா வித⁴த்தே

       தே³வோ மஹான் தத்த்வமஸீதி போ³தம் ||                              3

                மிச்சமில்லாமல் இருட்கணங்களை விரட்டிய சிறந்த சின்முத்திரையினால் அடிக்கடி முனிவர்களுடைய மாயையை மாய்த்து, பெரியவனான இறைவன் “நீயே பிரம்மம்'' என்ற மெய்யறிவைத் தயையோடு அளிக்கிறான்.

அபாரகாருண்யஸுதா⁴ தரங்கை³:

       அபாங்க³ பாதைரவலோகயந்தம் |

கடோ²ர ஸம்ஸார நிதா³க⁴தப்தான்

       முனீன் அஹம் நௌமி கு³ரும் கு³ரூணாம் ||                            4

                கடுமையான பிறவி என்னும் சூட்டினால் எரிக்கப்படுகின்ற முனிவர்களை கரைகாணாக் கருணையமுத அலைவீச்சுக்கள் கொண்ட கடைக்கண் பார்வைகளால் நோக்குகின்ற குருக்களுக்கெல்லாம் குருவானவரை நான் வணங்குகின்றேன்.

மம ஆத்³ய தே³வோ வடமூலவாஸீ

       க்ருபாவிசேஷாத் க்ருதஸந்நிதா⁴ன: |

ஓம்காரரூபாம் உபதி³ச்ய வித்³யாம்

       ஆவித்³யகத்⁴ வாந்தம் அபாகரோது ||                                    5

               ஆலின் கீழ் எழுந்தருளியிருக்கின்ற என்னுடைய முதற்கடவுள், தன்னுடைய கருணைச் சிறப்பினாலே என் முன்வந்து, ஓங்காரமாகிய வித்யையை உபதேசித்து அறியாமை என்னும் இருளை அழிக்கட்டும்.

கலாபி⁴: இந்தோ³ரிவ கல்பிதாங்க³ம்

       முக்தாகலாபைரிவ பத்³த⁴மூர்த்திம் |

ஆலோகயே தேசிகம் அப்ரமேயம்

       அநாதி³ அவித்³யா திமிர ப்ரபா⁴தம் ||                                     6

                சந்திரனின் கலைகளைப் போன்ற அங்கங்களை உடையவரும் முத்துச் சரத்தினால் பின்னப்பட்டது போன்ற உருவம் கொண்டவரும், அநாதியான அவித்யை என்னும் இருட்டுக்கு விடிவானவரும், அறிய முடியாதவருமான குருவைக் கண்கொண்டு பார்க்கிறேன்.

ஸ்வத³ க்ஷஜானுஸ்தி² தவாமபாத³ம்

       பாதோ³த³ராலம்க்ருத யோக³ பட்டம் |

அபஸ்ம்ருதேராஹித பாத³ மங்கே³

       ப்ரணௌமி தேவம் ப்ரணிதா⁴னவந்தம் ||                                7

                தனது வலது துடையின் மேல் இடது பாதத்தை வைத்தவரும், பாம்பினால் அணி செய்யப்பட்ட யோக வஸ்த்ரத்தை அணிந்தவரும், அபஸ்மார புருஷனின் முதுகில் காலை ஊன்றியவரும், பூஜ்யருமான இறைவனை வணங்குகிறேன்.

தத்த்வார்த²ம் அந்தேவஸதாம் ரிஷீணாம்

       யுவாபி ய: ஸன் உபதேஷ்டுமீஷ்டே |

ப்ரணௌமி தம் ப்ராக்தன புண்யஜாலை:

       ஆசார்யம் ஆஸ்சர்யகுணாதிவாஸம் ||                                  8

            சீடர்களான ரிஷிகளுக்கு; தான் இளையவனான போதிலும், உண்மையின் விளக்கத்தை உபதேசிக்க யார் முனைந்தாரோ, அந்த வியத்தகு குணங்களையுடைய ஆசார்யனை முன்பிறவியில் செய்த புண்ணியத்தின் பெருக்கினால் வணங்குகிறேன்.

 ஏகேன முத்ராம் பரசும் கரேண

       கரேண ச அன்யேன ம்ருகா3ம் ததா4ன: |

ஸ்வஜானு வின்யஸ்தகர: புரஸ்தாத்

       ஆசார்ய சூடா3மணி: ஆவிரஸ்து ||                                       9

              ஒருகையினால் சின்முத்ரையும், மற்றொன்றினால் கோடலி ஆயுதமும் இன்னொரு கையினால் மானையும் தாங்கி, தனது துடையில் வைக்கப்பட்ட நான்காவது கையையுமுடைய ஆசார்ய சிரோன்மணி என் முன் தோன்றட்டும்.

ஆலேபவந்தம் மத³னாங்க³ பூ⁴த்யா

       சார்தூ³லக்ருத்த்யா பரிதா⁴ன வந்தம் |

ஆலோகயே கஞ்சன தே³சிகேந்த்³ரம்

       அஞ்ஞான வாராகர பா³ட³ வாக்³னிம் ||                                  10

               மன்மதனின் சாம்பலைப் பூசியவரும், புலித்தோலைப் போர்த்தியிருப்பவரும், மிகுந்த அஞஞானமாகிய கடலுக்கு வடவாக்கினியானவருமான, ஒரு தேசிக முதல்வனைக் கண்முன் காண்கிறேன்.

சாருஸ்மிதம் ஸோமகலாவதம்ஸம்

       வீணாத⁴ரம் வ்யக்த ஜடா²கலாபம் |

உபாஸதே கேசன யோகினஸ் - த்வாம்

       உபாத்த – நாதா³னுபவ – ப்ரமோத³ம் ||                                    11

    இனிய புன்சிரிப்புடையவரும். சந்திரக்கலையைச் சூடியவரும் வீணையை ஏந்தியவரும், வரித்த செஞ்சடைக்கற்றையை, எழுந்த இன்னிசையில் திளைத்து  மகிழ்ந்தவருமாக உம்மைச் சில யோகிகள் உபாஸிக்கிறார்கள்.

உபாஸதே யம் முனய: சுகாத்³யா

       நிராசிஷோ நிர்மமதாதிவாஸா: |

தம் தக்ஷிணாமூர்த்திதனும்

       உபாஸ்மஹே மோஹமஹார்திசாந்த்யை ||                             12

    பற்றற்றவர்களும், அபிமானமற்றவர்களுமான சுகர் முதலிய முனிவர்கள் யாரை உபாஸிக்கிறார்களோ அந்த மஹேசனான தக்ஷிணாமூத்த ரூபத்தை, மோஹம் என்ற பெரிய துன்பத்திலிருந்து அமைதி பெறும் பொருட்டு வழி படுகிறேன்.

காந்த்யா நிந்தி³த குந்த³ கந்த³லவபுர் -

       ந்யக்³ரோத⁴ மூலே வஸன்

காருண்யாம்ருதவாரிபிர் முனிஜனம்

       ஸம்பா⁴வயன் வீக்ஷிதை: |

மோஹத்⁴ வாந்த விபே⁴த³னம் விரசயன்

       போ³தே⁴ன தத்தாத்³ருசா

தேவஸ் - தத்த்வமஸீதி போ³த⁴யதுமாம்

       முத்³ராவதா பாணி நா ||                                                 13

            ஒளியினாலே மல்லிகை மலரைப் பழிக்கும் திருமேனியோடு ஆலின் கீழே அமர்ந்து கருணையமுதவெள்ளமான பார்வைகளால் முனிவர் பெருமக்களை அருளிக்கொண்டு சின்முத்திரையோடு கூடிய கையினால் மோகம் எனும் இருட்டை 'நீ பிரம்மமே' என்ற மெய்யுபதேசத்தினால் பிளந்து கொண்டு விளங்கும் தேவன் என்னையும் அறிவிக்கட்டும்.

அகெள³ர கா³த்ரை அல்லாட நேத்ரை:

       அசாந்தவேஷை : அபு⁴ஜங்க³பூ⁴ஷை: |

அபோ³த⁴ முத்³ரை: அனபாஸ்த நித்³ரை:

       அபூர்ண காமை: அமரைரலம் ந: ||                                       14

 வெண்மை ஒளியில்லாத உடலுடையவரும், நெற்றிக் கண்ணில்லாதவரும், சாந்தரூபமில்லாதவரும், பாம்பணியாதவரும், சின்முத்ரையில்லாதவரும், தூக்கத்தை ஒழிக்காதவரும், ஆசைகள் அறாதவருமான தேவர்களால் எங்களுக்கு ஒன்றும் ஆகவேண்டியதில்லை.

 தை³வதானி கதி ஸந்தி ச அவனௌ

       நைவ தானி மனஸோ மதானி மே |

தீ³க்ஷிதம் ஜ³ட³ தி⁴யாமநுக்³ரஹே

       த³க்ஷிணாபி⁴ முக² மேவவதைவதம் ||                                   15

 அவனியில் எத்தனையோ தெய்வங்கள். அவையெல்லாம் என் மனத்தால் நினைக்கப்படவில்லை. அறிவற்ற மூடர்களுக்கு அருள் செய்வதற்குக் கங்கணம் கட்டிக்கொண்டிருக்கிற தெற்கு நோக்கியிருப்பதுதான் தெய்வம்.

 முதி³தாய முக்³த⁴ சசி நாவதம்ஸினே

       ப⁴ஸிதாவலேப ரமணீய மூர்த்தயே |

ஜக³தி3ந்த்³ரஜால ரசனாபடீயஸே

       மஹஸே நமோஸ்து வடமூலாஸினே ||                                16

      மகிழ்வுற்றவரும், அழகிய சந்திரனைத் தலையில் சூடியவரும், விபூதி அணிந்த அழகான உருவமுள்ளவரும், இந்திரஜால வித்தையாக இந்த உலகத்தைப்படைக்கும் ஆற்றலுள்ளவரும் , பெரியவருமான அந்த ஆலமர் கடவுளுக்கு நமஸ்காரம்.

 வ்யாலம்பி³னீபி⁴: பரிதோ ஜடாபி⁴:

       கலாவசேஷேண கலாத⁴ரேண |

பச்யல் லலாடேன முகே²ந்து³னா ச

       ப்ரகாசஸே சேதஸி நிர்மலானாம் ||                                     17

      சுற்றும் தொங்குகின்ற சடைகளாலும், ஒருகலைமிஞ்சிய பிறைச் சந்திரனாலும், கண்ணையுடைய நெற்றியினாலும் முகசந்திரனாலும் தூய்மையான மனங்களில் விளங்குகிறாய்!

 உபாஸகானாம் த்வம் உமாஸஹாய:

       பூர்ணேந்து³ பா⁴வம் ப்ரகடீகரோஷி |

யத³த்³ய தே த³ர்சனமாத்ரதோ மே

       த்³ரவத்யஹேர மானஸசந்த்3ரகாந்த: ||                                  18

       உமையொருபாகனான நீ பக்தி செய்பவர்களுக்குச் சந்திரனின் தன்மையை வெளிப்படுத்துகின்றாய். அது உன்னை இன்று பார்த்த மாத்திரத்தில், ஆஹா! என் மனமாகிற சந்திரகாந்தக்கல்லை உருக்கிவிடுகிறது.

 யஸ்தே ப்ரஸன்னாம் அநுஸந்த³தா⁴னோ

       மூர்த்திம் முதா³ முக்த⁴சசாங்க மௌலே: |

ஐச்வர்யமாயுர் லப⁴தே ச வித்யாம்

       அந்தே ச வேதாந்த மஹாரஹஸ்யம் ||                                  19

       எவர்கள் அழகிய சந்திரனை முடியிலணிந்த ஒளியுள்ள உன்னுடைய மூர்த்தியை மகிழ்வோடு எப்போதும் சிந்திக்கிறார்களோ அவர்கள் செல்வத்தையும், ஆயுளையும், கல்வியையும், முடிவில் வேதாந்தமென்னும் பெரிய ரஹஸ்யத்தையும் அடைகிறார்கள்.